Οξυχλωρίδιο χαλκού (βασικό χλωριούχο χαλκό)
Αυτό το προϊόν χρησιμοποιείται κυρίως σε γεωργικά ενδιάμεσα, φαρμακευτικά ενδιάμεσα, πρόσθετα ζωοτροφών και συντηρητικά ξύλου.
Ποιες είναι οι συγκεκριμένες εφαρμογές του οξυχλωριούχου χαλκού στο πεδίο;
Το οξυχλωρίδιο του χαλκού είναι ένα σημαντικό συστατικό των συντηρητικών ξύλου
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ:Το οξυχλωρίδιο του χαλκού ως πρώτη ύλη για συντηρητικά ξύλου μπορεί να επεκτείνει αποτελεσματικά τη διάρκεια ζωής του ξύλου, να βελτιώσει την ανθεκτικότητά του και να αποτρέψει την προσβολή των επιβλαβών οργανισμών.
Το οξυχλωρίδιο του χαλκού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετο τροφοδοσίας
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ:Το οξυχλωρίδιο του χαλκού είναι ένα ιχνοστοιχείο που χρησιμοποιείται ως πηγή χαλκού για τροφές και περιέχει έως και 58% χαλκό. Αυτό το αλκαλικό άλας είναι αδιάλυτο στο νερό αλλά διαλύεται πολύ γρήγορα στην εντερική οδό των ζώων. Σε σύγκριση με άλλες πηγές χαλκού, το CUCL2 είναι εξαιρετικά χρησιμοποιήσιμο και διαλύεται γρήγορα στην πεπτική οδό. Είναι σταθερό και έχει χαμηλή υγροσκοπικότητα και δεν επιταχύνει την οξείδωση των βιταμινών και των αντιβιοτικών. Η βιολογική αποτελεσματικότητα και η βιοασφάλεια του βασικού χλωριούχου χαλκού είναι υψηλότερη από αυτή του θειικού χαλκού. Και η χρήση του χαλκού είναι 25% έως 30% μικρότερη από το θειικό χαλκό, το οποίο μπορεί να αντικαταστήσει εντελώς θειικό χαλκό.
Το οξυχλωρίδιο του χαλκού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φαρμακευτικά ενδιάμεσα.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ:Οξυχλωρίδιο χαλκού Έχει μη υγροσκοπική συσχέτιση, καλή ρευστότητα, υψηλή βιοδιαθεσιμότητα και μπορεί επίσης να μειώσει σημαντικά τη περιβαλλοντική ρύπανση της απέκκρισης χαλκού, η οποία είναι επίσης σημαντική για την προστασία του οικολογικού περιβάλλοντος.
Το οξυχλωρίδιο του χαλκού χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσο φυτοφάρμακο.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ:1.COPPER είναι το συστατικό ή ο ενεργοποιητής πολλών ενζύμων σε καλλιέργειες, το οποίο σχετίζεται με την αντίδραση οξειδοαναγωγής και την αναπνοή σε καλλιέργειες. Στον μεταβολισμό του λίπους, η αποκοπή και η υδροξυλίωση της λιπάσης απαιτούν την κατάλυση των ενζύμων που περιέχουν χαλκό. Δεδομένου ότι ο χαλκός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον μεταβολισμό των κύριων ουσιών στις καλλιέργειες, η εφαρμογή χαλκού μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ανάπτυξη των καλλιεργειών και να επιτύχει υψηλή απόδοση.
Το 2.COPPER συμμετέχει στη φωτοσύνθεση του χαλκού είναι ένα συστατικό λιπιδίων σε χλωροπλάστες, συνδυάζεται με οργανική ύλη για να σχηματίσει πρωτεΐνη χαλκού, συμμετέχει στη φωτοσύνθεση, ενισχύει τη σταθερότητα της χλωροφύλλης και άλλων φυτικών χρωστικών και προάγει τον σχηματισμό της χλωροφύλλης. Η ανεπάρκεια χαλκού στις καλλιέργειες μειώνει την περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη.
3.Copper που εμπλέκεται στον μεταβολισμό των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων μπορεί να προωθήσει την ενεργοποίηση αμινοξέων και τη σύνθεση πρωτεϊνών και να επηρεάσει τη συμβιωτική σταθεροποίηση του αζώτου της ριζόβιας.
4. Το COPPER μπορεί να προωθήσει την ανάπτυξη οργάνων λουλουδιών. Ως ενεργοποιητής της αναγωγάσης νιτρωδών και της αναγωγάσης των υποδυγών, ο χαλκός συμμετέχει στη διαδικασία μείωσης του νιτρικού οξέος στις καλλιέργειες. Ο χαλκός είναι επίσης ένας αναγωγικός παράγοντας οξειδάσης αμίνης, ο οποίος παίζει ρόλο καταλυτικής οξείδωσης και επηρεάζει τη σύνθεση πρωτεϊνών. Στη διαδικασία της αναπαραγωγικής ανάπτυξης των καλλιεργειών, ο χαλκός μπορεί επίσης να προάγει τη μεταφορά αζώτου που περιέχει ενώσεις στα φυτικά όργανα στα αναπαραγωγικά όργανα. Η ανεπάρκεια του χαλκού επηρεάζει προφανώς την αναπαραγωγική ανάπτυξη των καλλιεργειών. Ελλείψει χαλκού, η απόδοση του άχυρου ήταν υψηλότερη, αλλά η απόδοση του άχυρου δεν μπορούσε να αποφέρει καρπούς.
5. Το COPPER διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθεση λιγνίνης. Η ανεπάρκεια χαλκού στις καλλιέργειες μπορεί να οδηγήσει στην παρεμπόδιση της σύνθεσης της τεχνικής ποιότητας, στη δυσπλασία του sachyma και στους ιστούς της παράδοσης, στο μαλάκωμα των ιστών υποστήριξης και στην επιδείνωση των μεταφορών νερού στις καλλιέργειες. Ο χαλκός μπορεί να προωθήσει την λιγνοποίηση και τη σύνθεση πολυμερούς του κυτταρικού τοιχώματος των φυτών, αυξάνοντας έτσι την ικανότητα του φυτού να αντιστέκεται στην εισβολή του παθογόνου.